ویندوز 11 در چند ماه آینده چهار ساله می‌شود و با توجه به اینکه پشتیبانی از ویندوز 10 در کمتر از نیم سال آینده پایان می‌یابد، تمرکز بر روی جانشین آن بیشتر و بیشتر می‌شود. کاربران بیشتری با میل خود یا به اجبار به ویندوز 11 کوچ خواهند کرد. اگرچه ویندوز 11 اکنون در وضعیت بسیار بهتری نسبت به زمان عرضه در سال 2021 قرار دارد، اما این سیستم عامل هنوز جای پیشرفت زیادی دارد.
پنج مورد زیر به طور خاص اعصاب مرا خرد می‌کند. این‌ها مشکلات حیاتی نیستند - بیشتر شبیه مزاحمت‌های کوچک هستند - که وقتی در نظر بگیرید مایکروسافت قبلاً برخی از ویژگی‌های انحصاری ویندوز 11 را حذف کرده (مثل WSA و Suggested Actions)، بیشتر آزاردهنده می‌شود. زمان و منابع صرف چیزهای مشکوکی شده که اکنون دیگر مرده‌اند، در حالی که بسیاری از ویژگی‌های ساده و بدیهی همچنان بی‌پاسخ مانده‌اند.
- حالت تاریک مناسب بخش‌های مدرن ویندوز 11 به خوبی از حالت تاریک پشتیبانی می‌کنند که به نظر من فوق‌العاده به نظر می‌رسد. با این حال، کافی است یک قدم کنار بروید یا به چیزی از دوران قدیمی دست بزنید تا با حالت تاریک شکسته یا کاملاً غیرموجود مواجه شوید. من درباره چیزهایی مثل شماره‌گیر تلفن از ویندوز 98 صحبت نمی‌کنم (که هنوز هم وجود دارد اگرچه کسی از آن استفاده نمی‌کند). بسیاری از عناصر رابط کاربری پرکاربرد از حالت تاریک پشتیبانی نمی‌کنند: پنجره مشخصات فایل، رابط کاربری پیشرفت چسباندن، پنل کنترل (بعداً درباره این یکی صحبت خواهیم کرد) و موارد بسیار دیگر.
این فقط درباره سلیقه‌های شخصی نیست. حالت تاریک مناسب برای دسترسی‌پذیری خوب است و با توجه به تلاش زیاد مایکروسافت برای دسترس‌پذیرتر کردن سیستم عامل برای افراد، می‌توانست کمی بیشتر تلاش کند تا ویندوز را با حالت تاریک سازگارتر کند.
برنامه‌های شخص ثالثی وجود دارند که می‌توانند مشکلات را برطرف کنند و باعث شوند عناصر رابط کاربری کلاسیک از حالت تاریک پشتیبانی کنند. اگر یک علاقه‌مند یا یک تیم کوچک می‌تواند این کار را انجام دهد، چرا مایکروسافت نمی‌تواند؟
-
تغییر خودکار تم این مورد بر اساس مورد قبلی است و بسیار ساده است. چرا در سال 2025، ویندوز 11 هنوز نمی‌داند چگونه حالت تاریک را به حالت روشن و برعکس در زمان غروب/طلوع آفتاب یا طبق یک برنامه سفارشی تغییر دهد؟ macOS، iOS، اندروید و بی‌شمار توزیع‌های لینوکس سال‌ها پیش این را پیاده‌سازی کردند، اما مایکروسافت نه. به دلایلی، مایکروسافت همچنان چنین چیزهای ساده‌ای را نادیده می‌گیرد و کاربران را مجبور به استفاده از برنامه‌های شخص ثالث می‌کند.
-
داستان پنل کنترل و تنظیمات همه چیز مدت‌ها پیش در کهکشانی دور آغاز شد. در سال 2012، ویندوز 8 برنامه تنظیمات را با رابط کاربری بهینه‌شده برای لمس معرفی کرد و از آن زمان، مایکروسافت در تلاش بوده تا پنل کنترل را در چیز جدید ادغام کند. 13 سال بعد، من هنوز باید پنل کنترل را باز کنم تا حالت هایبرنیت را روی یک نصب جدید ویندوز 11 فعال کنم.
در واقع، پیشرفت‌هایی وجود دارد. هر به‌روزرسانی بزرگ ویندوز 11 برخی ویژگی‌ها را از پنل کنترل قدیمی به برنامه تنظیمات می‌آورد. برای مثال، نسخه‌های پیش‌نمایش اخیر ویندوز 11 تنظیمات مدرن‌شده موس و صفحه‌کلید را آورده‌اند. با این حال، پیشرفت نسبتاً کند است. من حتی درباره چیزهایی مثل مدیریت دیسک یا مدیریت دستگاه صحبت نمی‌کنم. این چیزها حتی از DPI بالا به درستی پشتیبانی نمی‌کنند (در هر DPI بالاتر از 100% تار و زشت به نظر می‌رسند) یا حالت تاریک ندارند، چه برسد به ظاهر مدرن.
همچنین، من واقعاً از اینکه نمی‌توانید بیش از یک پنجره تنظیمات باز کنید متنفرم.
- منوی استارت و نوار وظیفه فکر می‌کنم مردم تا آخر دنیا درباره این‌ها غر خواهند زد، و دلیل خوبی هم دارد. با این حال، شکایت اصلی من درباره منوی استارت، درباره طراحی آن نیست (ما بالاخره در این زمینه پیشرفت جدی داریم). مسئله این است که من نمی‌توانم آن را بدون استفاده از مادهایی مثل Windhawk بزرگ‌تر کنم.
من یک نمایشگر بزرگ و تعداد زیادی برنامه پین شده در منوی استارت دارم. چرا نمی‌توانم منوی استارت را کمی بلندتر کنم تا مجبور نباشم برای رسیدن به پین‌هایم اسکرول کنم؟ همین مسئله برای لیست “همه برنامه‌ها” هم صدق می‌کند. ویندوز 10 به من اجازه می‌داد منوی استارت را به اندازه نمایشگرم بلند کنم، و من خیلی دلم برای این ویژگی کوچک تنگ شده است.
در نهایت، عملاً هر سیستم عامل دسکتاپی به شما اجازه می‌دهد نوار وظیفه (یا داک) را به هر طرف صفحه منتقل کنید، اما نه ویندوز 11، که این برای کاربران با نمایشگرهای فوق عریض یا تقریباً هر کس دیگری که می‌خواهد آن را در جایی غیر از پایین صفحه داشته باشد، بسیار ناامیدکننده است.
مایکروسافت سرانجام به ما اجازه می‌دهد از شر بخش پیشنهادی برای همیشه خلاص شویم. چهار سال طول کشید تا شرکت این را پیاده‌سازی کند؛ شاید در چهار سال دیگر، ما سرانجام توانایی جابجایی نوار وظیفه را خواهیم داشت.
- انیمیشن‌های بد و موارد بیشتر این دلیلی است که من دیگر از دسکتاپ‌های مجازی و Task View استفاده نمی‌کنم. من واقعاً نمی‌توانم این انیمیشن‌های پرش‌دار را تحمل کنم. کامپیوتر من یک کارت گرافیک قدرتمند و یک مانیتور 144 هرتز با نرخ تازه‌سازی تطبیقی دارد، پس کمبود قدرت 100% دلیل نیست. با تمام این قدرت، نوار وظیفه هنگام تعویض دسکتاپ‌ها به دلایلی کاملاً ناپدید می‌شود، Task View تأخیر دارد، انیمیشن‌های تصاویر کوچک نیمه‌کاره هستند و به طور کلی، سیستم هنگام رندر کردن انیمیشن‌ها اغلب فریم از دست می‌دهد.
در یک نقطه، مسائل آنقدر آزاردهنده شدند که به تنظیمات دسترسی‌پذیری رفتم و همه انیمیشن‌ها را برای همیشه خاموش کردم. نداشتن آن‌ها بهتر از مقابله با چیزی است که مثل 19 فریم بر ثانیه به نظر می‌رسد. من بلافاصله از اینکه سیستم عامل چقدر سریع‌تر شد، شگفت‌زده شدم.
چندین مورد دیگر هم هست که دوست دارم به آن‌ها رسیدگی شود. برای مثال، توانایی راه‌اندازی ویندوز 11 بدون اینترنت و پشتیبانی از حساب محلی؛ تبلیغات کمتر در سراسر سیستم عامل؛ ویجت‌ها روی دسکتاپ (شایعاتی درباره این یکی وجود دارد، اما تاکنون چیزی محقق نشده است)؛ برخی بهبودهای عملکرد برای منوهای راست کلیک؛ عرضه ویژگی‌های کمتر گیج‌کننده؛ و موارد بیشتر.
شما ممکن است استدلال کنید که بسیاری از این‌ها ایرادگیری‌های جزئی هستند و فقط علاقه‌مندان حرفه‌ای از آن‌ها شکایت می‌کنند. اما نکته این است که علاقه‌مندان پرسروصداترین هستند و نقش بزرگی در شکل دادن به شهرت سیستم عامل در اینترنت دارند. مایکروسافت می‌تواند وفادارترین طرفداران خود را خوشحال کند، و کاربران دیگر بیشتر تمایل خواهند داشت نسخه‌های قبلی را کنار بگذارند.