یکی از مسائلی که همیشه تحولات زیادی را در خود داشته و طی ۱۰۰ سال اخیر
تلاش‌هایی را به خود اختصاص داده، توانایی پاسخ دادن به ایمیل‌ها و دسترسی
به برنامه‌های سرگرم کننده در تلفن‌های همراه در زمانی است که در بیرون از
منزل و در فضای آزاد هستید.
اما وقتی خورشید درست روی صفحه‌نمایش بتابد و نور آن منعکس شود، آن وقت است که همه چیز خراب می‌شود و نمی‌توان چیزی مشاهده کرد.
در
حقیقت، این مشکل در سال‌های اخیر یعنی از زمانی که تمایلات به طور
گسترده‌ای به سمت گوشی‌های لمسی و تمام‌صفحه جهت یافته بسیار حادتر شده
است.
تولید صفحه‌نمایش‌های روشن‌تر بخشی از آن راهکارها است.
بنابراین، ما تصمیم گرفتیم راهکارهای صفحه‌نمایش را برای برخوداری از چند
نیت بیشتر(nitواحد روشنایی) بهبود دهیم.
اما روشن‌تر کردن صفحه‌نمایش هم برای خود موانع بزرگی دارد.
صفحه‌های
بزرگ و مدرن امروزی نسبت به صفحه‌نمایش‌های ۱.۵ اینچ سیاه و سفیدی که در
گوشی‌هایی نظیر نوکیا ۳۳۱۰ بود، نیروی بیشتری استفاده می‌کنند.
زمانی
می‌رسد که کاربران مجبورند برای اینکه چند ساعت بیشتر از تلفن‌همراه
استفاده کنند، صفحه‌نمایش را تیره‌تر یا نور آن را کمتر کنند.
بنابراین
باید تدبیر دیگری برای بهبود قابلیت استفاده در فضای بیرون اتخاذ می‌شد؛
تدبیری که بر کاهش بازتاب صفحه‌نمایش تمرکز داشته باشد.
پوشش‌های ضدانعکاس معرفی شدند. اما اینها هم کافی نبودند.
به همین خاطر نوکیا صفحه‌نمایش CBD یا ClearBlack display را خلق کرد.
گوشی‌هایی که از فناوری ClearBlack display برخوردارند، از چندین لایه پُلارایز(قطبی) برای حذف انعکاس‌ها بهره می‌گیرند.
احتمالا تاکنون خیلی‌ها عینک‌های آفتابی پلارایز را امتحان کرده‌اند و تقریبا می‌دانند که چگونه کار می‌کنند.
اگر
با استفاده از عینک‌های پلارایز به یک پنجره یا سطح آب نگاه کنیم، بیشتر
فرانما می‌شوند- به همین خاطر این عینک‌ها مخصوصا برای ماهیگیرها خوب
هستند.
پلارایزر (قطبنده) بازتاب یا انعکاس نور را از بین می‌برد.
لایه‌های پلارایزری که در راهکارهای صفحه‌نمایش استفاده می‌شوند، کمی پیچیده‌تر از عینک‌های آفتابی هستند.
در واقع، اشعه نور بارها به صفحه‌نمایش گوشی شما وارد و از آن خارج می‌شود.
بین سطح گوشی شما و صفحه‌نمایش هم پلارایزر طولی (linear polarizer) و هم لایه‌های تاخیر (retardation layers) وجود دارد.
وقتی نور به صفحه‌نمایش برخورد می‌کند، این اتفاقات می‌افتد:
۱-
نور با قطبنده طولی برخورد می‌کند و به صورت عمودی قطبیده یا پلارایز
می‌شود. (قطبش*به طور کلی، یعنی در یک ردیف قرار دادن ارتعاش موج در یک
مسیر خاص)
۲- سپس با قطبنده مدور لایه تاخیر برخورد می‌کند. این لایه نور را معکوس می‌کند وقطبش چرخشی راست انجام می‌دهد.
۳- سپس به صفحه‌نمایش برخورد می‌کند و کمانه می‌کند یا برمی‌گردد و جهت چرخش نور را چپ‌گرا می‌کند.
۴- نور از لایه تاخیر یا دیرکرد برمی‌گردد. وقتی این کار انجام شد، به صورت افقی قطبیده می‌شود.
۵-
سرانجام، با قطبنده طولی برخورد می‌کند، از آنجا که نور اکنون به صورت
افقی قطبیده شده، می‌تواند کاملا توسط این راهکار نوری مسدود شود.
پس
دلیل اینکه نور صفحه‌نمایش گوشی مسدود نمی‌شود این است که تنها نیمه دوم
این سفر را انجام می‌دهد؛ بنابراین زمانی که به فیلتر نهایی برخورد می‌کند،
نور غیرقطبی شده و از آن عبور می‌کند.