اگر مدت زیادی را به بررسی بخش Activity Monitor سیستم عامل macOS اختصاص می دهید، متوجه شده اید که فرآیندها و پردازش های مختلفی در این بخش در حال انجام هستند. اما منظور از آنها چیست؟ آیا بستن آنها کار درستی است؟ با سافت گذر همراه باشید تا پاسخ این سؤالات را بدهیم.

نکته 1: در گذشته فرآیندها و پردازش های در حال انجام در ویندوز 10 را به شما آموزش داده ایم.

نکته 2: پیش تر قسمت های اول تا چهارم این مجموعه خبری را منتشر کرده بودیم که می توانید آنها را از لینک های ارائه شده در انتهای این مطلب بخوانید.

منظور از coreaudiod چیست و چرا اجرا می شود؟

این فرآیند وظیفه کنترل Core Audio یا همان API مخصوص کنترل صداهای ضعیف در macOS را بر عهده دارد. این پردازش ها معمولاً در پس زمینه اجرا می شوند و می توان آنها را با حرف d موجود در انتهای اسامی شان تشخیص داد.

اما Core Audio چیست؟. آن طور که در پرتال مخصوص توسعه دهندگان سایت اپل نوشته شده، Core Audio همه فرآیندهای مخصوص کنترل صداها در macOS را عهده دار است.

در مک بوک ها، Core Audio صداها را ضبط، ویرایش، پخش، رمزگذاری، رمزگشایی، پردازش و . . . می کند.

در واقع اگر صدایی از اسپیکر می شنوید یا از طریق میکروفون صدایی را ضبط می کنید، coreaudiod این کار را انجام می دهد. به همین دلیل نباید مقدار زیادی از انرژی دستگاه را هدر دهد و CPU را اشغال کند.

اگر صدایی که داشتید گوش می دادید یکدفعه قطع شد و مطمئن هستید کاری نکرده اید، ری استارت کردن coreaudiod از Activity Monitor مشکل را حل خواهد کرد.

آیا coreaudiod باید از اینترنت و تنظیمات شبکه ای استفاده کند؟

اگر از فایروال مک بوک ها نظیر Little Snitch استفاده می کنید، ممکن است coreaudiod درخواست وصل شدن به شبکه را ارائه کند. اما واقعاً چه اتفاقی دارد رخ می دهد؟.

coreaudiod بخش فعالیت های صوتی AirPlay (مدیریت کننده پخش صداها و فیلم ها در اپل تی وی و سایر دریافت کنندگان) را مدیریت می کند. این فرآیند معمولاً شبکه محلی شما را اسکن می نماید تا ببیند آیا دستگاه دیگری وجود دارد تا آن را مدیریت کند یا خیر. این یعنی اگر برخی اوقات سعی کرد به اینترنت وصل شود، یک اتفاق کاملاً طبیعی رخ داده است.

اگر coreaudiod از قدرت CPU استفاده می کند . . .

برخی از کاربران گزارش داده اند که در برخی از شرایط، فولدر /Library/Preferences/Audio گم شده و سبب می شود مقدار انرژی CPU مصرف شده افزایش یابد حال آنکه هیچ صدایی نیز پخش نمی گردد. اگر چنین اتفاقی برایتان رخ داده، از فایندر macOS به آدرس /Library/Preferences بروید و مطمئن شوید که فولدر Audio گم شده است.

طبق اعلام یکی از وبلاگ ها، شما می توانید این فولدر را خودتان به صورت دستی بسازید و با اجرای Terminal و نوشتن دو دستور زیر، این مشکل را حل کنید:

sudo mkdir /Library/Preferences/Audio

sudo chown -R _coreaudiod:admin /Library/Preferences/Audio

اولین دستور مسیری که می خواهید جایگزین شود را می سازد و دستور دوم مجوز لازم را به فولدر می دهد.

منظور از powerd چیست و چرا اجرا می شود؟

powerd یکی از فرآیندهای مهم macOS است که در پس زمینه اجرا می شود و برخی از برنامه های سیستمی مهم را مدیریت می کند. این پردازش اما، وظیفه مدیریت مصرف انرژی را بر عهده دارد.

زمانی که مک بوک به حالت اسلیپ می رود، powerd این کار را انجام می دهد. همین فرآیند وقتی مانیتور خاموش می شود اجرا می گردد. شما می توانید به آسانی تنظیمات powerd را از قسمت Energy Saver و بخش Preferences مدیریت کنید یا تغییر دهید.

از اینجا امکان کاهش مدت زمان به حالت اسلیپ رفتن رایانه در حالت اتصال به برق یا زمان استفاده از باتری را مشخص نمایید.

حتی می توانید از طریق Termnial دستور pmset را بنویسید و تنظیمات powerd را تغییر دهید. برای اینکه در مورد نحوه انرژی مصرف شده اطلاعات به دست بیاورید هم فقط کافی است دستور pmset -g را بنویسید.

ضمن اینکه به بخش pmset manpage بروید تا اطلاعاتی در این مورد کسب کنید. توجه داشته باشید که تنها در صورتی در این بخش تغییرات به وجود آورید که کاربر پیشرفته هستید و اطلاعات کافی دارید.

اگر powerd مقدار زیادی از انرژی CPU را اشغال می کند . . .

خیلی کم پیش می آید که powerd انرژی زیادی را اشغال کند. آسانترین و سریع ترین کار برای حل این مشکل خاتمه دادن به این فرآیند از بخش Activity Monitor است. با این کار این فرآیند ری استارت می شود و انرژی مصرف شده آن کاهش می یابد.

اگر مشکل همچنان پا بر جا بود، احتمالاً تنظیمات نرم افزاری مشکل دار هستند که در این صورت ریست کردن SMC آن را حل خواهد کرد.

آشنایی با فرآیندها و پردازش های macOS؛ قسمت اول

آشنایی با فرآیندها و پردازش های macOS؛ قسمت دوم

آشنایی با فرآیندها و پردازش های macOS؛ قسمت سوم

آشنایی با فرآیندها و پردازش های macOS؛ قسمت چهارم