شتابی باورنکردنی در ادغامی غیرقابل تصور در رابطه با کوبیدن وظایف سه
وزارتخانه به یکدیگر در طرحی که به تازگی و بدون کارشناسی لازم در مجلس
شورای اسلامی به تصویب نمایندگان محترم رسید، لزوم تحلیل مناسبات آتی را صد
چندان می‌کند.
وزارتخانه‌های «مسکن و شهرسازی»، «راه و ترابری» و
در نهایت «فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا)» پس از تایید نهایی این مصوبه
جدید در شورای محترم نگهبان، با هدف کوچک کردن دولت، با نام احتمالی «وزارت
امور زیربنایی و ارتباطات» با هم ادغام خواهند شد.
به عنوان یک
کارشناس فناوری اطلاعات و اینترنت، ابتدا یک هفته تحلیل و تفکر لازم بود تا
بتوان این اقدام عجیب و عواقب احتمالی آن را به ویژه بر توسعه فاوای کشور
کنکاش نمود.
شاید بررسی برخی از نکات مثبت آن در قالب طنز، به شرح زیر نقد و ارزیابی می‌شود:
۱.
از این پس می‌توان اعتراض کرد که چرا تونل‌ها ریزش کرده‌اند! زیرا مفهوم
دارد و وزارت فخیمه امور زیربنایی، فکر چاره‌ای به حال وضعیت تونل‌ها خواهد
نمود. تونل‌هایی روشن و همراه با تهویه‌ای مطبوع.
۲. وقتی سرعت
اینترنت با افت فاحش مواجه است خواهیم گفت، «بزرگراه‌های ارتباطی دچار
ترافیک سنگین شده و تقاضای رفع مشکلات و برقراری شرایط عبور و مرور عادی را
داریم!»
۳. از همکاران و هم‌صنفی‌های محترم خود در کشتیرانی تقاضا
داریم که لنگر کشتی‌های خود را به آرامی و با دقت لازم به آب بیاندازند تا
موجبات بی‌کاری و گرفتاری همکارانشان در وزارت فخیمه امور زیربنایی، را
فراهم نیاورند! زیرا در وزارت پیشین ارتباطات و فناوری اطلاعات، تمامی
فیبرهای نوری را درست در مسیر عبور و مرور کشتی ها نصب کرده‌اند تا علامتی
بر مسیر نصب آنها باشد.
۴. برای دریافت خدمات اینترنت، می‌توان به
نزدیک‌ترین دفتر مشاورین املاک و مستغلات نیز مراجعه کرد. این مهم به منظور
توسعه فرهنگ فناوری اطلاعات به نحوی است که در کمتر از شعاع ۳۰۰ متری منزل
شما، یک بنگاه مسکن می‌تواند چنین خدماتی را نیز ارائه دهد. از دیگر محاسن
آن، ایجاد اشتغال و درآمدزایی برای این زحمتکشان جامعه است که در چند سال
اخیر با رکودی کم سابقه در بازار املاک مواجه می‌باشند.
۵. حقیقتا،
تشابه بیش از این که بسته‌های اطلاعاتی(Packets) در بسترهای ارتباطی،
همانند وسایل نقلیه در جاده‌ها و راه‌های داخلی و بین‌المللی در حرکت
می‌باشند؟ اهمیت ایجاد مسیرهای جدید ارتباطی با نصب چندین رشته فیبر نوری،
کمتر از ایجاد بزرگراه‌های ارتباطی در کشور و در مبادی ورودی آن است؟
بنابراین زین پس، با نصب هر جاده یا بزرگراهی، یک خط رسانه(Media) متناسب
با مبدا و مقصد نیز با ظرفیتی کارشناسی شده، همزمان در مجاورت آن نصب خواهد
شد و البته به جای استراحتگاه‌های میان راهی نیز، تجهیزاتی به منظور پایش
هرچه بیشتر این بسته‌ها و استراحت موقت آنها، منصوب خواهند شد.
۶.
دیگر اینترنت چنین نخواهد بود که مبلغی را ماهانه بپردازیم و به هرکجا که
انتظارش را داریم، متصل شویم! بلکه زین پس برای اتصال به هر نقطه، باید
ابتدا عوارض عبور از مبدایی مشخص به مقصدی معلوم را بپردازیم. به عنوان
نمونه، ارتباط با هر سایت داخلی، بسته به میزان محتویات آن نرخی متفاوت و
اتصال به سایتی در خارج از کشور نیز با عوارض خروج از کشور همراه خواهد
بود، البته این عوارض بسیار ناچیز و به مانند عوارض اتوبان تهران-کرج
خواهند بود! بدیهی است ذکر مقصد در هر سفر، جهت اخذ عوارض الزامی است.
۷.
کیفیت آسفالت بسیار حایز اهمیت است و هر چند سال یکبار نیز می‌بایست
بزرگراه‌ها و مسیرهای عبوری را تجدید آسفالت کرد. آیا می‌توان انتظار داشت
که وزارت فخیمه امور زیربنایی با فشار بر شرکت مخابرات ایران، آن دسته از
زوج سیم‌های مسی ۷۰ ساله را نیز تجدید نمایند؟ شاید با کسری اندک از بودجه
تجدید آسفالت، بتوان تمامی سیم‌های مسی قدیمی را تعویض و با جدیدترین
فناوری، بهینه نمود.
۸. در برف و باران، بهمن، آتشفشان و انواع
زلزله در کشور، خیالی راحت‌تر داریم. زیرا سابق بر این شاهد سرعت عمل عوامل
محترم راهداری بوده‌ایم که در کسری از روز اقدام به بازگشایی مسیرهای
مسدود می‌شده است. پس امید داریم که شاهد همان مدیریت در فضای مجازی نیز
باشیم. تنها باید این خادمین گرامی، آچار و ابزار لازم به منظور برقراری
اتصال مجدد خطوط ارتباطی شبکه‌ها را نیز در میان ابزار و آلات خود به همراه
داشته باشند، که حتما در بودجه این وزارتخانه دیده خواهد شد.
۹.
همواره از وزارت راه و ترابری، پشتیبانی به مراتب قابل قبولی را شاهد
بوده‌ایم. هرگاه قصد سفر به شمال کشور را داشتیم، با تماس و یا از طریق
پایگاه تارنمای این وزارتخانه، در جریان ترافیک جاده‌ای قرار گرفته و با
گشاده‌رویی راهنمایی می‌شدیم. زین پس، می‌توان پیش از خروج از کشور از طریق
شبکه، از میزان حجم ترافیک دروازه‌های خروجی کشور مطلع شد و با حسن
بکارگیری راهنمایی مسئولین محترم در واحد پشتیبانی فنی، تعیین مسیر خروجی
نمود و از وضعیت به نسبت نامناسب پاسخگویی گاهی غیرمنطقی در پشتیبانی فنی
وزارت ارتباطات فعلی نیز برحذر ماند.
۱۰. می‌توان با فرودگاه‌های
کشور تماس حاصل و جویای رسیدن ایمیل‌ها بود. امیدواریم در وزارت فخیمه امور
زیربنایی و نظر به بودجه هنگفت تخصیصی، اطلاعات فرودگاه‌ها، به ندرت با
خطوط اشغال مواجه شوند. اما حقیقتا در فضای مجازی، "تاخیر"، "کنسل شدن" و
یا "سقوط" یک ایمیل در میانه راه منتهی به کشور و یا برعکس، پذیرفتنی نیست!
پس شاید از سویی دیگر، این حسن همجواری، وضعیت هواپیمایی کشور را نیز
سامان بخشد.
۱۱. آیا نصب دوربین‌های سنجش سرعت اتومبیل‌ها در
بزرگراه‌ها، یا مبادی ورودی طرح ترافیک و مواردی از این دست نیز می‌بایست
در بزرگراه‌های ارتباطی شبکه‌ای نیز با همان شدت و تعداد، انجام شوند؟ به
راستی با چه هدفی؟ و آیا زمانی که سرعت را نوع مسیر ارتباطی تعیین می‌کند و
راننده یا همان کاربر، نقشی در تعیین سرعت(به غیر از در زمان خرید و
پرداخت عوارض عبور) ندارد، آیا باز هم دوربین لازم است؟!
۱۲. از این
پس، در تمام جاده‌های ارتباطی کشور، حتی خطوط هوایی و دریایی، شاهد
برقراری ارتباطات اینترنتی خواهیم بود و از سویی دیگر، هیچگاه مسکن در زمان
معامله، بدون ارتباطات اینترنتی جواز لازم را نخواهد داشت. چه تصوری از
حجم اشتغال‌زایی، ثبات در برقراری ارتباطات پایدار درون کشوری و خلاصه...
دیگر چه می خواهیم؟! جز شکر خداوند منان! همه را یک ساعته و با یک مصوبه
... باورش خیلی سخت است! آیا با همین مصوبه، اینترنت آسفالت خواهد شد؟