دلایل کندی سرعت اینترنت در کشور

معاون بهره برداری و مدیریت شبکه ارتباطات زیرساخت در تشریح کندی سرعت اینترنت و دلایل اختلالاتی که هر از چند گاهی در این شبکه مشاهده می شود، تاکید کرد که به طور قطع زیرساخت مقصر این اختلالات نیست.

حسن شاهی با اشاره به مراحل مختلف اتصال اینترنت و پهنای باند که از شبکه جهانی آغاز می شود تا سیستم توزیع در داخل کشور و در نهایت به دست کاربر نهایی می رسد، اظهار داشت: شرکت ارتباطات زیرساخت به عنوان نهاد حاکمیتی که شبکه مادر مخابراتی را در اختیار دارد، طبق اساسنامه خود تنها موظف است که پهنای باند اینترنت کشور را تامین کند.

برقراری ارتباط اولیه از شهرهای مرزی شمال و جنوب
این مقام مسئول در شرکت ارتباطات زیرساخت با بیان اینکه برای تامین پهنای باند اینترنت کشور این شرکت از گیتهای بین المللی در شهرهای مرزی شمال و جنوب کشور ارتباط را برقرار می کند، افزود: این پهنای باند در یک بازار کاملا رقابتی از فروشندگان بین المللی خریداری می شود و از طریق این درگاهها است که به لحاط فنی کشور به شبکه اینترنت جهانی متصل می شود.
وی تاکید کرد: پهنای باند اینترنت زمانی که خریداری شده و وارد شبکه ارتباطات زیرساخت می شود شبکه ای کاملا مهندسی شده و امن است که تمامی شرایط در آن لحاظ شده تا کمترین قطعی را برای ارائه سرویس داشته باشد.
شاهی با بیان اینکه این پهنای باند در نهایت در اختیار شرکت های مخابرات استانی به عنوان تامین کنندگان نیاز کاربران نهایی و شرکت های ISP و PAP به عنوان شرکت های اینترنتی که پهنای باند اینترنت را به کاربران نهایی تحویل می دهند قرار می گیرد، اضافه کرد: در این راستا برقراری ارتباط اینترنت به 3 بخش تامین پهنای باند، توزیع از شبکه زیرساخت و تحویل این پهنای باند به اپراتورهای مربوطه که در بخش دسترسی وجود دارند، مربوط می شود.

هر اختلال به وجود آمده از ارتباطات زیرساخت نیست
به گزارش مهر معاون شرکت ارتباطات زیرساخت تاکید کرد که بنابراین هر اختلالی که در ارتباطات اینترنتی کشور به وجود می آید الزاما آنطور که مصطلح شده و همه می گویند اختلال به وجود آمده از شرکت ارتباطات زیرساخت است، نخواهد بود.
شاهی با بیان اینکه شبکه زیرساخت تنها بخشی از شبکه اینترنت است به مهر گفت: برای مثال بخش دسترسی شبکه ای کاملا توزیع شده است و ضمن آنکه شرکت های مخابرات استانی و شرکت های تامین کننده خدمات اینترنتی که مشتریان شرکت ارتباطات زیرساخت هستند خود نیز درون شبکه شان تجهیزاتی را استفاده می کنند که ممکن است با اختلال روبرو شود.
وی افزود: زمانی که اختلال یا قطعی به وجود می آید می تواند مربوط به تجهیزات شبکه دسترسی - اکسس – باشد و البته می تواند از شبکه اکسس و ارتباطات زیرساخت هم باشد و این در زمانی است که قطعی ارتباط وجود دارد نه آنکه در مواقعی که پهنای باند کم یا زیاد می شود.

احتمال قطعی شبکه زیرساخت در حداقل ممکن است
شاهی با تاکید بر اینکه شرکت ارتباطات زیرساخت توان بسیار بالا و هزینه قابل توجهی را مصروف داشته تا شبکه ای کاملا مهندسی شده داشته باشد به مهر گفت: این شبکه طوری طراحی شده که احتمال قطعی درون این شبکه به حداقل ممکن برسد.
این مقام مسئول در شرکت ارتباطات زیرساخت برای مثال به پهنای باند اینترنتی که از مرز غرب کشور خریداری و وارد شبکه شده اشاره کرد و گفت: از زمانی که پهنای باند داخل شبکه توزیع می شود از چندین مسیر توزیع خواهد شد و وارد یک شبکه می شود و به هر دلیل هر اتفاقی که در این شبکه رخ دهد و هر مسیری که قطع شود ترافیک از مسیرهای دیگر قابل هدایت است بنابراین احتمال قطعی در شبکه زیرساخت در کمترین مقدار ممکن است.
وی اضافه کرد: آن سطح سرویسی را که توافق می کنیم بیش از 99.9 درصد است و شبکه ما یک شبکه همیشه در دسترس است اما اختلالات و قطعی ارتباط در درصدهای دیگر می تواند از شبکه دسترسی و یا تجهیزات دیگر این شبکه باشد.

اختلالی که کاربران احساس می کنند مربوط به توزیع پهنای باند است
شاهی در پاسخ به این سوال که چرا کاربر نهایی سرعت اینترنت و پهنای باند را نسبت به آنچه که گفته می شود بسیار کمتر احساس می کند، تصریح کرد: شرکت ارتباطات زیرساخت پهنای باندی را که از فروشندگان بین المللی خریداری می کند به صورت کامل و با نسبت یک به یک به خریداران و شرکت های مخابرات استانی و سایر اپراتورهای شبکه اینترنت، می فروشد.
وی افزود: اما طبق استاندارد و بخشنامه ایی که از سوی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به شرکت های مخابرات استانی و ISP و PAP ها ابلاغ شده این شرکتها موظف هستند که پهنای باند را با نسبت یک به هشت یا یک به 10 توزیع کرده و در اختیار کاربر نهایی بگذارند.
معاون شرکت ارتباطات زیرساخت به مهر گفت: اگر پهنای باند برخلاف تعهد اپراتورها بوده و از سوی کاربر نهایی کمتر از میزان مدنظر احساس شود به این دلیل است که ضریب به اشتراک گذاری یک به هشت یا یک به 10 توسط اپراتورهای ارائه دهنده رعایت نمی شود و در این میان مشترک و کاربر نهایی ضرر می بینند.